Odtwórz to głośno. Zastosowanie dramy w pracy z nieśmiałymi dziećmi

Autor

DOI:

https://doi.org/10.25312/2083-2923.20/2021_06kw

Słowa kluczowe:

dramat, nieśmiałość, rozwój społeczny

Abstrakt

W artykule przedstawiono wynik próby wykorzystania dramy w pracy z dziećmi nieśmiałymi. Opisuje indywidualne przypadki nieśmiałych dzieci oraz to, jak dramat na nie wpłynął i pomógł im przezwyciężyć nieśmiałość. Druga część artykułu przedstawia ogólne wnioski z badania i zawiera wskazówki dla nauczycieli, jak pracować z nieśmiałymi dziećmi za pomocą dramy. Na koniec formułowane są pytania do dalszych badań.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Biogram autora

  • Kamila Witerska - Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi

    dr Kamila Witerska – adiunkt na Wydziale Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Humanistyczno-Ekonomicznego w Łodzi. Uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie pedagogiki na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Interesuje się dramą, pobudzaniem motywacji, twórczym myśleniem i wspieraniem rozwoju. Zajmuje się koncepcją edukacji performatywnej. Posiada 20-letnie doświadczenie w pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi metodą dramy. Jest autorką licznych publikacji na temat dramy i innych metod wpisujących się w model edukacji performatywnej. Jej najnowsza publikacja to „Dramat procesu w pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i klasach I–III.

     

Bibliografia

Bandura A., Teoria społecznego uczenia się (Social Learning Theory), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.

Bowell P., Heap B.S., Planning Process Drama. Enriching teaching and learning, Routledge, London–New York 2013.

Brown R.G., Group Processes: Dynamics Within and Between Groups, Blackwell Publishing, Oxford 2000.

Coplan R.J., Rubin K.H., Social withdrawal and shyness in childhood: History, theories, definitions, and assessments, 2010, Retrieved from Research Gate: https:// www.researchgate.net/publication/286178832.

Gładyszewska-Cylulko J., Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii (Supporting the development of shy children through visualization and other art therapy techniques), Impuls, Kraków 2007.

Heathcote D., Drama, “Research Journal of the National Association for the Teaching of English”, 1969, Vol. 3, Issue 2, pp. 58–63.

Jones W.E., Briggs S.R., Smith T.S., Shyness: conceptualization and measurement, “Journal of Personality and Social Psychology”, 1986, Vol. 51, No. 3 pp. 629–639.

Leary M., Kowalski R., Lęk społeczny (Social anxiety), GWP, Gdańsk 2001.

O’Neill C., Lambert A., Linnell R., Warr-Wood J., Drama Guidelines, Heinemann Educational & London Drama, London 1977.

Pankowska K., Pedagogika dramy. Teoria i praktyka (Pedagogy of Drama. Theory and Practice), Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2000.

Pankowska K., Drama. Konteksty teoretyczne (Drama. Theoretical Contexts), Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2013.

Smółka P., Konieczność bycia aktywnym i przebojowym, a lęk społeczny i nieśmiałość. Metody redukcji lęków społecznych i zahamowań behawioralnych (The need to be proactive and go-getting, and social anxiety and shyness. Methods of reducing social anxiety and behavioural inhibitions, 26.10.2005, Retrieved 29.09.2020, from Psychologia.net.pl Portal psychologiczny: http://www.psychologia.net. pl/artykul.php?level=143.

Wygotski L., Myślenie i mowa (Thought and language), PWN, Warszawa 1989.

Zimbardo P., Shyness. What is it. What to do about it, Da Capo Lifelong Books, 1990.

Opublikowane

2024-06-25

Numer

Dział

Artykuły

Jak cytować

Odtwórz to głośno. Zastosowanie dramy w pracy z nieśmiałymi dziećmi. (2024). Kultura I Wychowanie, 2/20, 87-104. https://doi.org/10.25312/2083-2923.20/2021_06kw