Instytucjonalne formy pomocy ofiarom przemocy fizycznej w opinii kuratorów społecznych

Autor

  • Karolina Nessing Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Filia w Wodzisławiu Śląskim Autor

DOI:

https://doi.org/10.25312/2083-2923.22_s7kn

Słowa kluczowe:

kuratela sądowa, policja, służba zdrowia, ośrodek pomocy społecznej, ośrodek interwencji kryzysowej

Abstrakt

Niniejsza praca poświęcona jest służbie kuratorów społecznych, zarówno pracujących w zespołach karnych jak i rodzinnym i nieletnich. Celem pracy jest ukazanie najlepszych form instytucjonalnej pomocy ofiarom przemocy fizycznej w opinii kuratorów społecznych. Omówiona została specyfika pracy kuratorów społecznych, z podziałem na pracę w zespole sądowej służby kuratorskiej ds. karnych oraz w zespole służby kuratorskiej ds. rodzinnych i nieletnich. Przedstawiono definicję i rodzaje przemocy, wyjaśniono specyfikę występowania przemocy fizycznej. W kolejnym dziale omówione zostały formy pomocy instytucjonalnej – policja, służba zdrowia, ośrodki pomocy społecznej oraz ośrodki interwencji kryzysowej. Podsumowaniem pracy jest wskazanie najskuteczniejszych form pomocy instytucjonalnej z uzasadnieniem oraz podsumowaniem otrzymanych wyników badań ankietowych. Praca oparta jest na przeprowadzonych badaniach ilościowych z użyciem metody sondażu diagnostycznego, prowadzonego w grupie czynnych zawodowo kuratorów społecznych, jak również w oparciu o literaturę przedmiotu oraz własną praktykę zawodową. 

Biogram autora

  • Karolina Nessing - Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Filia w Wodzisławiu Śląskim

     Karolina Nessing – studentka pedagogiki resocjalizacyjnej oraz terapii pedagogicznej – uzupełniające studia magisterskie, Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Filia w Wodzisławiu Śląskim. Zainteresowania: pedagogiczne metody pracy resocjalizacyjno-wychowawczej wobec sprawców przestępstw, kompetencje przywódcze w pracy kuratora jako autorytetu w działaniach resocjalizacyjnych, działania wychowawczo-profilaktyczne rodziców dzieci z orzeczoną niepełnosprawnością (w tym postawy wychowawcze rodziców, negacja zasadności orzeczenia o niepełnosprawności, opozycyjny stosunek do działań rewalidacyjnych, niewydolność wychowawcza w zakresie zaspokojenia specjalnych potrzeb dziecka).

Bibliografia

Choromańska A., Łabuz P., Ustawa o Policji. Komentarz, C.H. Beck, Warszawa 2022.

Gromek K., Probacja czy kuratela albo ośrodki alternatywne. Próba optymalizacji systemu w ujęciu ewolucyjnym, [w:] Probacyjne środki polityki karnej – stan i perspektywy, Dział Wydawniczy Kancelarii Senatu, Warszawa 2001.

Hanausek T., Przemoc jako forma działania przestępczego, PWN, Kraków 1966.

Martuszewicz A., Rzepniewski A., Ustawa o kuratorach sądowych. Fakty i komentarz do wybranych zasad ustrojowych kurateli sądowej, [w:] Kurator w społeczeństwie obywatelskim, „Biuletyn Biura Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu”, Warszawa 2003.

Mazur J., Przemoc w rodzinie. Teoria i rzeczywistość, Wydawnictwo Akademickie Żak, Warszawa 2002.

Michalska K., Jaszczak-Kuźmińska D., ABC przeciwdziałania przemocy w rodzinie diagnoza, interwencja, pomoc, Remedium, Warszawa 2014.

Rode D., Psychologiczne i relacyjne wyznaczniki przemocy domowej. Charakterystyka sprawców, Suprema Lex, Kraków 2018.

Stasiak K., Ustawa o kuratorach sądowych. Komentarz, Wolters Kluwer, Warszawa 2021.

Sztander W., Na czym polega pomaganie ofiarom przemocy, „Niebieska Linia. Pismo Ogólnopolskiego Porozumienia Osób, Organizacji i Instytucji Pomagającym Ofiarom Przemocy” 1999, nr 5.

Szymanowski T., Podstawy prawne i problemy funkcjonowania kurateli w Polsce, [w:] Probacyjne środki polityki karnej – stan i perspektywy, materiały z konferencji zorganizowanej przez Komisję Praw Człowieka i Praworządności, 20–21 października 2000, Warszawa 2001.

Pobrania

Opublikowane

2024-06-25

Numer

Dział

Artykuły

Jak cytować

Instytucjonalne formy pomocy ofiarom przemocy fizycznej w opinii kuratorów społecznych. (2024). Kultura I Wychowanie, 2/22, 145-156. https://doi.org/10.25312/2083-2923.22_s7kn