Edukacja i terapia w asyście psa
DOI:
https://doi.org/10.25312/kiw.27_kwiSłowa kluczowe:
dogoterapia, edukacja w asyście psa, terapia w asyście psaAbstrakt
Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie, jakie są możliwości wykorzystania dogoterapii w edukacji. Zadania tego podjęła się Zuzanna Woźniak w ramach pracy dyplomowej w Akademii Humanistycznej w Łodzi pod kierunkiem dr Kamili Witerskiej. Pytania badawcze oscylowały wokół zastosowania dogoterapii w edukacji. Badania przeprowadzono metodą indywidualnego przypadku z wykorzystaniem wywiadu post-akcyjnego oraz obserwacji.
Pobrania
Bibliografia
Bartkiewicz W., Zawadka M., Pies terapeuta i przyjaciel rodziny – rola psa w procesie rehabilitacji niepełnosprawnego dziecka, Fundacja Pomocy Osobom Niepełnosprawnym Przyjaciel, Warszawa 2008.
Boruta W.B., Dogoterapia jako metoda wsparcia rozwoju osoby niepełnosprawnej intelektualnie – wybrane aspekty, „Student Niepełnosprawny” 2017, nr 17(10), s. 173–185.
Chrost S., Dogoterapia jako metoda wspomagania procesu rehabilitacji dzieci, „Rozprawy Społeczne” 2018, nr 12(3), s. 64–72.
Dann H.D., Subjective Theories: A New Approach to Psychological Research and Educational Practice, [w:] G.R. Semin, K.J. Gergen (red.), Everyday Understanding: Social and Scientific Implications, Sage Publication, London–Newbury Park–New Delhi 1990.
Drwięga G., Pietruczuk Z., Dogoterapia jako forma wspomagania rozwoju dziecka niepełnosprawnego, Fundacja Psi Uśmiech.
Glińska M., Mężyńska M., Rola psa w dogoterapii: przegląd badań, „Psychogeriatrics” 2019.
International Association of Human-Animal Interaction Organizations, https://iahaio.org/ [dostęp: 25.06.2025].
Jagielski D., Jagielska A., Pyszora A., Dogoterapia – historia, założenia, cele. Propozycja zastosowania w opiece paliatywnej, Katedra i Zakład Opieki Paliatywnej Collegium Medicum im. L. Rydygiera w Bydgoszczy, Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu, Toruń 2014.
Karbowniczek J., Mielczarek J., Dogoterapia jako naturalna metoda wspomagania, leczenia i rehabilitacji dzieci o specjalnych potrzebach edukacyjnych, „Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce: Kwartalnik dla Nauczycieli” 2007, nr 2, s. 37–45.
Laskowska B., Rola psa terapeuty i jego przewodnika w procesie radzenia sobie z różnymi trudnościami życiowymi, Proceedings of the 7th International Scientific Conference, 24 grudnia 2017 r., Bratislava 2017, s. 121–129.
Pet Partners, https://petpartners.org/ [dostęp: 25.06.2025].
Potocka A., Terapia i edukacja z psem, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2019.
Smółka P., Konieczność bycia aktywnym i przebojowym, a lęk społeczny i nieśmiałość. Metody redukcji lęków społecznych i zahamowań behawioralnych, Psychologia.net.pl, portal psychologiczny, http://www.psychologia.net.pl/artykul. php?level=143 [dostęp: 26.06.2025].
Witerska K., Obserwacja i wywiady – jakościowe badania dramy kreatywnej, [w:] K.J. Szmidt (red.), Metody pedagogicznych badań nad twórczością. Teoria i empiria, Wydawnictwo AHE, Łódź 2009.
Zimbardo P.G., Nieśmiałość. Co to jest? Jak sobie z nią radzić?, PWN, Warszawa 2012.
Żychlińska-Buczek J., Wronowska A., Rola psa w życiu człowieka, „Wiadomości Zootechniczne” 2008, r. 46, s. 79–81.
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
