Wycofanie społeczne w dobie pandemii Covid-19: stary problem – nowe ofiary

Autor

DOI:

https://doi.org/10.25312/2083-2923.19/2021_02psrd

Słowa kluczowe:

hikikomori, covid-19, samotność, Polska, Japonia, rodzina, uczucia

Abstrakt

Hikikomori, czyli syndrom wycofania społecznego to stary problem, który w obliczu pandemii covid-19 przybrał na sile. Powszechna izolacja, zdalne nauczanie czy też dystans społeczny to niektóre czynniki zwiększające szansę na rozwój hikikomori.  Artykuł opisuje genezę wycofania społecznego, jego możliwe przyczyny, w tym wpływ technologii i relacji rodzinnych na powstawanie hikikomori. Omówione zostanie również badanie lęków społecznych, których koncentracja jest jednym z objawów wycofania społecznego.

Biogramy autorów

  • Piotr Sarnowski - Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

    Piotr Sarnowski – magister, certyfikowany specjalista psychoterapii uzależnień i współuzależnienia, trener grupowy, pedagog resocjalizacji. Pracuje metodą psychodramy oraz ustawień systemowych. Były przewodniczący komisji rozwiązywania problemów alkoholowych w Milanówku. Były wykładowca na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Działa na rzecz niepełnosprawnych i bezdomnych. Nominowany do półfinału XVII edycji konkursu „Człowiek bez granic” (2019) za bezinteresowną pracę na rzecz drugiego człowieka. Jest w trakcie pisania pracy doktoranckiej. 

  • Rafał Dominiak - Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi

     Rafał Dominiak – technik farmaceutyczny z piętnastoletnim doświadczeniem, posiada wachlarz farmaceutycznych certyfikatów szkoleniowych, między innymi z obsługi trudnego pacjenta. Od 2020 roku strażnik miejski. Student Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi – kierunek bezpieczeństwo wewnętrzne. Zainteresowania: psychologia, genealogia, socjologia. W chwili obecnej bez znaczącego dorobku naukowego, jednak zawsze ciekawy świata i ciągle poszukujący.

Bibliografia

Aktualne zasady i ograniczenia, gov.pl, Serwis Rzeczypospolitej Polskiej, 2021, https:// www.gov.pl/web/koronawirus/aktualne-zasady-i-ograniczenia [dostęp: 18.02.2021].

Doi T., Amae: A Key Concept for Understanding Japanese Personality Structure, [w:] R.K. Beardsley, R.J. Smith (red.), Japanese Culture. Its Development and Characteristics, Methuen & Company, Londyn 2004.

Florczak A., Mechanizmy i problemy psychosfery i somatosfery bezpieczeństwa zdrowotnego, „Desecuritate” 2015, nr 1(1).

Fromm E., O sztuce miłości, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2013.

Heitzman J., Wpływ pandemii COVID-19 na zdrowie psychiczne, „Psychiatria Polska” 2020, nr 2(54).

Jaworska D., Jasiński K., Rola rodziców w edukacji w opiniach uczniów i nauczycieli, „Progress. Journal of Young Researchers” 2018, nr 5.

Kalita K., Psychospołeczne wymiary „wycofania społecznego” na przykładzie Japonii, „Zeszyty Naukowe WSOWL” 2013, nr 1(167).

Kawakami N., Umeda M., Association of childhood family environments with the risk of social withdrawal (hikikomori) in the community population in Japan, “Psychiatry and Clinical Neurosciences” 2012, No. 66(2).

Krzystanek M., Hikikomori. Dzieci internetu, „Psychiatra. Pismo dla praktyków” 2020, nr 1(28).

Leszczyńska A., Powrotność skazanych do zakładów karnych, „Przegląd Więziennictwa Polskiego” 2017, nr 96.

Liebowitz M.R., Social Phobia, “Modern Problems of Pharmacopsychiatry” 1987, No. 22.

Miksza W., Teatr jednego aktora i czterech ścian, „Interdyscyplinarne Konteksty Pedagogiki Specjalnej” 2013, nr 2.

Ogino T., Managing Categorization and Social Withdrawal in Japan: Rehabilitation Process in a Private Support Group for Hikikomorians, “International Journal of Japanese Sociology” 2004, nr 13.

Orzechowski R., Analiza dysfunkcji występujących w rodzinie japońskiej na przykładzie hikikomori i syndromu męża na emeryturze (RHS), „Tematy z Szewskiej” 2017, nr 2(19).

Ostrowska K., Gieros W., Dubieniecki M., Pośpiech A., Ratajczyk J., Dominiak R., Samotność: stary problem – nowe ofiary, 2021, Samotność: stary problem - nowe ofiary. - Ankieta „lęki społeczne” (google.com) [dostęp: 23.07.2021].

Pawelec L., Dziecko w wieku przedszkolnym jako użytkownik urządzeń mobilnych (telefon, tablet, smartfon), „Acta Scientifica Academiae Ostroviensis” 2017, nr 10(2).

Ptaszek G., Stunża G.D., Pyżalski J., Dębski M., Bigaj M., Edukacja zdalna: co się stało z uczniami, ich rodzicami i nauczycielami?, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2020.

Puchalska J.K., Hikikomori – więzień z wyboru, „Maska – magazyn antropologiczno- -społeczno-kulturowy” 2010, nr 9.

Rydz S., Psychologiczne skutki samotnego rodzicielstwa, [w:] I. Janicka (red.), Rodzice i dzieci w różnych systemach rodzinnych, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2010.

Saitõ T., Hikikomori. Adolescence without End, University of Minnesota Press, Minneapolis 2013.

Sarnowski P., Wirus samotności i wyobcowania, Sarnowski Behawioralnie, 2018, https://sarnowskibehawioralnie.wordpress.com/2018/03/02/hikikomori/ [dostęp: 23.07.2021].

Splisgart J., Przemiany modelu rodziny a sytuacja ludzi starszych w Japonii u progu XXI wieku, „Gdańskie Studia Azji Wschodniej” 2017, nr 11. Swędrak J., Model życia współczesnej rodziny, „Paedagogia Christiana” 2007, nr 2(20).

Szluz B., „Hikikomori” – o problemie wycofania społecznego młodych ludzi, „Seminare” 2018, nr 1(39).

Wasilewska-Ostrowska K., Młodzież wobec samotności w świetle badań porównawczych, „Kultura i Wychowanie” 2014, nr 8(2).

Wisłocka M., Sztuka kochania, Wydawnictwo Agora, Warszawa 2016.

Pobrania

Opublikowane

2021-09-22

Numer

Dział

Artykuły

Jak cytować

Wycofanie społeczne w dobie pandemii Covid-19: stary problem – nowe ofiary. (2021). Kultura I Wychowanie, 1/19, 25-40. https://doi.org/10.25312/2083-2923.19/2021_02psrd