Hipparchia i Hypatia – dwa wzorce osobowe starożytnych myślicielek

Abstrakt

W referacie zostały przedstawione dwie kobiety filozofujące, ich osobiste losy i miejsce w filozofii swoich czasów, choć wiadomości o nich są dalekie od pełności. Hipparchia i Hypatia odcisnęły swoje piętno na filozofii IV w. p.n.e. i V w n.e., miały wyraziste poglądy i swoich zwolenników. Obie kobiety żyły w starożytności, przy czym życie Hypatii przypadło na schyłek starożytności, co także było nie bez znaczenia dla jej losów. Hypatia (córka filozofa Teona), była kobietą wszechstronnie wykształconą. Nieobca była jej nie tylko filozofia, ale i matematyka czy astronomia. Swoje zainteresowania przejęła od ojca. Na jej życie i nagłą, tragiczną śmierć miało wpływ kształtowanie się nowej religii, chrześcijaństwa i nowego porządku społeczno-politycznego w Aleksandrii. Hipparchia pochodziła z Maronei (w Grecji), była żoną filozofa Kratesa i wraz z nim kultywowała filozofię kynicką (cynicką). W referacie została przedstawiona nie tylko historia tych dwóch intelektualistek, lecz również możliwa inspiracja dla roli kobiet w nauce dziś (nieugiętość postaw, konsekwencja itd.).