Portret polskich millenialsów w twórczości muzycznej Taco Hemingwaya

Abstrakt

Celem artykułu jest rekonstrukcja obrazu polskich millenialsów w piosenkach Taco Hemingwaya. Ukazano tu wyniki analiz zrealizowanych metodą analizy treści w paradygmacie interpretatywnym. Ich przedmiotem stały się teksty piosenek zawarte na mini albumach “Trójkąt warszawski” (2014) i “Umowa o dzieło” (2015). Z analizowanych tekstów wyłania się obraz przedstawicieli pokolenia Millenium postrzeganych jako konsumenci, osoby ambiwalentne (z jednej strony, mocno sceptyczne, z drugiej – idealistyczne), „cyfrowych tubylców”, „poszukiwaczy wrażeń” i prekariuszy. Analiza treści piosenek Autora, który określa się “głosem pokolenia, które nie ma nic do powiedzenia” stanowi ważny przyczynek do podjęcia refleksji na temat charakterystyk millenialsów, ich potrzeb, wyznawanych przez nich opinii i poglądów. Przedstawiony problem rodzi także implikacje pedagogiczne – tym samym, znaczące staje się zasygnalizowanie pewnych obszarów naukowej refleksji.