Ad unum vertere? Education as con-versio from multitude
DOI:
https://doi.org/10.25312/2083-2923.14/2018_25-35Słowa kluczowe:
uniwersalizm, jedność kontra wielość, polifoniczność prawdy, Ladislaw Hanus, pluralizm organiczny, edukacja jako nawrócenieAbstrakt
Złożoność i powszechna ważność poznania stała się powodem i celem wysiłku intelektualnego wyrażonego w pojęciu philosophia. Zalety uniwersalizmu można streścić w kilku elementach: koncepcji natury ludzkiej, ontologicznej podstawie godności ludzkiej i jej wymaganiach etycznych, niezależnie od różnic indywidualnych. Z drugiej strony uniwersalizm kryje w sobie wszechobecny zalążek potencjalnej destrukcyjności, gdy w imię „prawdy powszechnej” następuje faktyczne i nieludzkie wykluczenie pewnych jednostek i grup ze wspólnoty tych, którzy „zasługują na „dignitas humana”. Słowacki filozof kultury Ladislav Hanus w swoim dziele Zasada pluralizmu definiuje „pluralizm organiczny”. Hanuzyjski „pluralizm organiczny” łączy i integruje wielość, która jest jej wymiarem ilościowym, z organicznością, która jest jej wymiarem jakościowym. Rozwój człowieka odbywa się poprzez stopniowe i celowe przeplatanie się ilości z jakością, a działanie to nazywa się edukacją lub konwersją z wielości.
Bibliografia
Buber M., Já a ty, Mladá fronta, Praha 1969.
Flores d’Arcais (ed.), Pedagogie personalistiche e/o pedagogia della persona, La Scuola, Brescia 1994.
Hanus L., Princíp pluralizmu, Lúč, Bratislava 1997.
Lechta V. (ed.), Základy inkluzivní pedagogiky, Portál, Praha 2010.
Lévinas E., Být pro druhého, Zvon, Praha 1997.
Maritain J., L’educazione al bivio, Editrice La Scuola, Brescia 1993.
Milan G., Educare all’incontro. La pedagogia di Martin Buber, Città Nuova, Rím 2002.
Palouš R., Čas výchovy, SPN, Praha 1991.
Patočka J., Péče o dusi, Oikoymenh, Praha 1996.
Platón, Obrana Sokratova, [in:] A. Bröstl, Aténsky ľud proti občanovi Sokratovi, Kalligram, Bratislava 2006, pp. 53–88.
Poláková J., Filosofie dialogu, Ježek, Praha 1995.
Rajský A., Nihilistický kontext kultivácie mladého človeka. Filozoficko-etický pohľad, TUT/Veda, Trnava 2009.
Rajský A., Personalistické východiská pre teóriu kultivácie človeka, [in:] B. Kudláčová, S. Sztobryn (eds.), Kontexty filozofie výchovy v historickej a súčasnej perspektíve, Pedagogická fakulta Trnavskej univerzity v Trnave, Trnava 2011, pp. 73–88.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.