Znaczenie ekspresji artystycznej w wyrażaniu emocji dziecka ze spektrum autyzmu – studium przypadku

Abstrakt

Przez wiele lat pracowano nad metodami terapeutycznymi w celu poprawy jakości życia osób ze spektrum autyzmu. Jedną z najnowocześniejszych form terapeutycznych jest arteterapia. Proces twórczy pobudza obie półkule mózgowe jednocześnie, skutkuje to rozwojem dziecka przede wszystkim w sferze emocjonalnej, poznawczej, a te z kolei wpływają na poprawę sfery społecznej. Ponadto dziecko autystyczne mające problemy z opanowaniem oraz wyrażaniem swoich emocji poprzez rysowanie, malowanie bądź rzeźbienie ma okazję do nauczenia się, jak radzić sobie z napięciem emocjonalnym.

Analizując wytwory artystyczne dzieci autystycznych, można nie tylko odnieść wrażenie estetyczne, ale również zauważyć ich ukryte treści. Stanowią one indywidualną opowieść o emocjach, przeżyciach oraz głęboko ukrytych niepokojach. Rysunki te odznaczają się dużą prostotą, schematycznością oraz minimalistyczną formą. Dzięki znajomości znaczeń użytych środków wyrazu możemy spróbować poznać cechy osobowościowe, charakter, zamiłowania oraz historię dziecka. Spektrum autyzmu znacznie utrudnia rozwój rysunkowy, jednak nie wyklucza go całkowicie. Głównym celem artykułu jest wyciągnięcie wniosków z analizy prac rysunkowych dziecka autystycznego w kontekście jego zróżnicowanych emocji. Autorka, bazując na literaturze przedmiotu oraz własnych doświadczeniach i zainteresowaniach, opisuje ukryty w rysunkach świat emocji dziecka ze spektrum autyzmu.