Procesy innowacyjne w nowej koncepcji organizacji społeczeństwa
DOI:
https://doi.org/10.25312/2391-5129.35/2022_03jchSłowa kluczowe:
innowacje, innowacyjność, innowacje w organizacji społeczeństwaAbstrakt
Celem artykułu jest próba znalezienia odpowiedzi na pytanie, czym powodowana jest inicjacja procesu innowacyjnego w nowoczesnej koncepcji organizacji społeczeństwa. Jest to interesujące ze względu na szeroki wachlarz procesów zmian, które oddziałują na wszelkie sfery życia społecznego. Po zapoznaniu się z definicjami innowacyjności – których jest ogromna liczba – można sformułować twierdzenie, że jest to przejawianie zdolności do generowania i implementacji innowacji. Z procesami innowacyjnymi mamy do czynienia w prawie wszystkich typach społeczeństw, co więcej, są one istotnym czynnikiem ich rozwoju, nie zawsze pożądanym. Aby zapobiec niekorzystnemu wpływowi innowacji na życie społeczne, w tym także polityczne, należy dążyć do budowy społeczeństwa otwartego. Przedsiębiorstwa, by efektywnie działać w realiach ulegającej ciągłym zmianom gospodarki, potrzebują katalizatora, za który uznaje się innowacje. To one generują potencjał konkurencyjności i budowy przewagi. Mówiąc o procesie innowacyjnym, należy zauważyć, że sprowadza się on do obszaru polityki gospodarczej, która jest obecnie ważnym instrumentem wykorzystywanym w polityce. Ma zatem istotny wpływ na sferę społeczną, wchodząc tym samym w przestrzeń innowacji społecznych. Powód i czas rozpoczęcia procesu innowacyjnego w nowoczesnej koncepcji organizacji społeczeństwa każdorazowo odnosić się będzie do oddzielnego obszaru badawczego i nie jest możliwe ich konkretne określenie. Części składowe są zaś dyskusyjne, niejednorodne i jednostkowo zmienne.
Pobrania
Bibliografia
Białoń L., Obrębski T. (1989), Nauka i technika w rozwoju społeczno-gospodarczym, PWN, Warszawa.
Frączak P., Wygnański J.J. (2013), Manifest Ekonomii Społecznej cztery lata później. Lekcje i wnioski na przyszłość, „Ekonomia Społeczna”, nr 1(6).
Guide to social innovation (2013), European Union, http://publications.europa.eu/resource/cellar/12d044fe-617a-4131-93c2-5e0a951a095c.0001.02/DOC_1 [dostęp: 30.05.2021].
Innowacja, innowacyjność (b.r.), [w:] Słownik pojęć, Grupa Polskiego Funduszu Rozwoju, https://pfr.pl/slownik/slownik-innowacja.html [dostęp: 30.05.2021].
Janasz W. (2002), Proces innowacji w modelu działalności przedsiębiorstw, [w:] tegoż (red.), Determinanty innowacyjności przedsiębiorstw, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin.
Janczewska D. (2012), Rozwój potencjału innowacyjnego przedsiębiorstwa w sektorze MŚP na przykładzie branży konstrukcji stalowych, „Ekonomiczne Problemy Usług”, nr 92.
Jasiński A.H. (2014), Innowacyjność w gospodarce Polski: modele, bariery, instrumenty wsparcia, Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Jasiński A.H. (2018), Polityka innowacyjna w procesie transformacji w Polsce: czy skuteczna?, „Optimum: studia ekonomiczne”, nr 3(93).
Kędzierska-Szczepaniak A. (2016), Wprowadzenie, [w:] A. Kędzierska-Szczepaniak, K. Szopik-Depczyńska, K. Łazorko, Innowacje w organizacjach, Texter, Warszawa.
Kolimaga M. (2019), Definicja i rodzaje innowacji, https://crido.pl/blog-business/definicja-i-rodzaje-innowacji/ [dostęp: 15.05.2021].
Kwaśnicki W. (2014), Jak wspierać rozwój innowacji społecznych?, [w:] A. Olejniczuk-Merta (red.), Innowacje społeczne – od idei do upowszechniania efektu, Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur, Warszawa.
Moskwa A. (2018), Współczesne formy organizacji społeczeństwa, https://documen. site/download/wspoczesne-formy-organizacji-spoeczestwa_pdf [dostęp: 1.06.2021].
Olejniczuk-Merta A. (2013), Innowacje społeczne, „Konsumpcja i Rozwój”, nr 1.
Pawlak Z., Smoleń A. (2007), Innowacyjność a strategia rozwoju przedsiębiorstwa, „Rocznik Naukowy Wydziału Zarządzania w Ciechanowie”, nr 1–4(I).
Przyszły Ł., Kłusek J. (b.r.), Proces innowacyjny, [w:] Encyklopedia zarządzania, https://mfiles.pl/pl/index.php/Proces_innowacyjny [dostęp: 30.05.2021].
Schumpeter J.A. (1960), Teoria rozwoju gospodarczego, PWN, Warszawa.
Sikora J., Uziębło A. (2013), Innowacja w przedsiębiorstwie – próba zdefiniowania, „Zarządzanie i Finanse”, nr 2/2.
Stanisławski R. (2011), Założenia polityki innowacyjnej państwa, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 70.
Szelągowska A. (2013), W poszukiwaniu innowacyjności polskich przedsiębiorstw, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego”, nr 786. Trzmiel-Grzybowska W. (2011), Rozwój przedsiębiorczości przez innowacje w Polsce Wschodniej, [w:] D. Zarzecki, Czas na pieniądz. Zarządzanie finansami. Współczesne wyzwania teorii i praktyki, Uniwersytet Szczeciński, Szczecin.
Wasiluk A. (2002), Innowacyjność współczesnych przedsiębiorstw, [w:] W. Kowalczewski (red.), Zarządzanie współczesnym przedsiębiorstwem, „Dialog”, Warszawa.
Wronka-Pośpiech M. (2015), Innowacje społeczne – pojęcie i znaczenie, „Studia Ekonomiczne. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach”, nr 212.
Wziątek-Kubiak A., Balcerowicz E. (2009), Determinanty rozwoju innowacyjności firmy w kontekście poziomu wykształcenia pracowników. Ekspertyza przygotowana dla PARP – Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych, Warszawa, https://www.parp.gov.pl/storage/publications/pdf/2009_determinanty_rozwoju_innowacyjnosci_wyksztalcenie.pdf [dostęp: 30.05.2022].
Zastempowski M. (2010), Uwarunkowania budowy potencjału innowacyjnego polskich małych i średnich przedsiębiorstw, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń.
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.