Pedagogical risk-management in virtual reality – pedagogical implications
DOI:
https://doi.org/10.25312/Keywords:
risk-management and pedagogical space, virtual reality, real world, hybrid world, cyberspaceAbstract
The latest information and communication changes create a new dimension of human activity in the communication space created by the systems of internet connections. It allows its users to communicate on the web and establish relationships in real time. This new space is a dimension of a specific activity in which all activities differ in nature from the physical environment. It is a new dimension in which various types of activities can be carried out, including educational, educational and risk-management activities. Traditional upbringing, educational and risk-management processes, well-established strategies, concepts and assumptions, are becoming more and more anachronistic and inconsistent with the challenges of the contemporary global and virtual world. This article seeks to analyse the possibility of defining the concept of pedagogical risk management, its subject and research fields through the prism of virtual reality and the school-educational space.
References
Aleksandrowicz T.R. (2016), Bezpieczeństwo w cyberprzestrzeni ze stanowiska prawa międzynarodowego, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego”, t. VIII.
Andrzejewska A., Bednarek J., Ćmiel S. (red.) (2013), Człowiek w świecie rzeczywistym i wirtualnym – nowy wymiar zagrożeń w świecie realnym i wirtualnym, WSGE, Józefów.
Banasik M., Parafianowicz R. (2015), Teoria i praktyka działań hybrydowych, „Zeszyty Naukowe AON”, nr 2(99).
Bańko M. (red.) (2007), Słownik języka polskiego PWN, t. 5, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Ćmiel S. (2013), Ochrona nieletnich w cyberprzestrzeni poprzez bezpieczne środowisko online w działaniach Unii Europejskiej, [w:] A. Andrzejewska, J. Bednarek, S. Ćmiel (red.), Człowiek w świecie rzeczywistym i wirtualnym – nowy wymiar zagrożeń w świecie realnym i wirtualnym, WSGE, Józefów.
Danilewicz W. (2010), Pedagogika społeczna w poszukiwaniu i budowaniu nowej rzeczywistości – perspektywa czasu i przestrzeni, [w:] M. Sobecki (red.), Pedagogika wobec wyzwań współczesności. Humanistyczny wymiar kapitału ludzkiego, Wyższa Szkoła Zarządzania i Przedsiębiorczości im. Bogdana Jańskiego, Łomża.
Dudel B., Głoskowska-Sołdatow M. (2009), Współczesna przestrzeń edukacyjna uczniów klas młodszych, https://repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/bitstream/11320/2738/1/Barbara%20Dudel%2C%20Ma%C5%82gorzata%20G%C5%82oskowska-So%C5%82datow_Wsp%C3%B3%C5%82czesna%20przestrze%C5%84%20edukacyjna%20uczni%C3%B3w%20klas%20m%C5%82odszych.pdf [dostęp: 9.04.2020].
Gibson W. (1984), Neuromancer, Ace Books, New York.
Głowacki P. (2009), Nauczanie hybrydowe – koncepcje i rozwiązania, „Pomiary – Automatyka – Kontrola”, vol. 55, nr 7.
Judycki S. (2008), Cztery motywy idealizmu Kanta i ich krytyka, „Roczniki Filozoficzne”, t. LVI, nr 1.
Kopaliński W. (red.) (1989), Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa.
Kruk J. (2009), Przestrzeń i rzeczy jako środowisko uczenia się, [w:] D. Klus-Stańska, M. Szczepska-Pustkowska (red.), Pedagogika wczesnoszkolna – dyskursy, problemy, rozwiązania, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
Kuberska-Gaca K., Gaca A. (1986), Profilaktyka niedostosowania społecznego w szkole, WSiP, Warszawa.
Kuzior A., Janczyk J. (2016), Cyberprzestrzeń – poszerzona przestrzeń społeczna – wybrane obszary ewaluacji, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej”, seria Organizacja i Zarządzanie, z. 87.
Lejman J. (2013), Człowiek a przestrzeń – przebywanie w przestrzeni (o filozofii „spacjocentrycznej” uwag kilka), „Wschodni Rocznik Humanistyczny”, t. IX.
Lévy P. (2004), Drugi potop, https://portal.tezeusz.pl/2004/11/27/drugi-potop-pierre-levy/ [dostęp: 9.04.2020].
Lizut J. (red.) (2014), Zagrożenia cyberprzestrzeni, Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Janusza Korczaka, Warszawa.
Mayor F., Bindé J. (red.) (2001), Przyszłość świata, Fundacja Studiów i Badań Edukacyjnych, Warszawa.
McLuhan M. (2004), Zrozumieć media: przedłużenia człowieka, Wydawnictwa
Naukowo-Techniczne, Warszawa.
Nowak A.W. (2020), Czy przegrywamy wojnę idei?, „Forum Akademickie”, nr 3.
Nowicki A. (1985), Przestrzeń spotkań. Prolegomena do inkontrologicznej filozofii przestrzeni, [w:] A. Nowicki (red.), Filozofia przestrzeni, UMCS, Lublin.
Nowotniak J. (2014), Szkoła jako „miejsce” w kontekście odpowiedzialności nauczycieli za przestrzeń edukacyjną, [w:] G. Mazurkiewicz (red.), Edukacja jako odpowiedź: odpowiedzialni nauczyciele w zmieniającym się świecie, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Przyszczypkowski K. (2009), Rozmyta przestrzeń pedagogiki, [w:] M.J. Szymański (red.), Debata edukacyjna, Akademia Pedagogiczna im. Edukacji Narodowej, Kraków.
Rawicz J., Bydlińska-Czernuszczyk Z., Maziarska E., Ostrowska W., Jewdokimow E., Gorlewski W., Kossakowski M. (oprac.) (2007), Encyklopedia, t. 12 i 15, Wydawnictwo Naukowe PWN, Kraków.
Roskal Z.E. (2008), Koncepcje przestrzeni w nauce i filozofii przyrody, „Roczniki Filozoficzne”, t. LVI, nr 1.
Sienkiewicz P. (2015), Ontologia cyberprzestrzeni, „Zeszyty Naukowe WWSI”, nr 13, vol. 9.
Sitarski P. (2002), Rozmowy z cyfrowym cieniem. Model komunikacyjny rzeczywistości wirtualnej, Rabid, Kraków.
Skubisz J. (2017), Profilaktyka bezpieczeństwa gimnazjalnego jako przedmiot i pole badawcze, [w:] I.M. Stępkowska, K.M. Stępkowska (red.), Innowacje w nauce i społeczeństwie wczoraj i dziś – perspektywa interdyscyplinarna, t. 1, UKSW, Warszawa.
Skubisz J. (2019), O profilaktyce na rzecz bezpieczeństwa szkolnego – teoria i praktyka, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie, Warszawa.
Słownik języka polskiego, https://sjp.pl/wirtualny [dostęp: 9.04.2020].
Sobczak K. (2014), Tożsamość czy tożsamości? Ja w świecie cyberrealnym, [w:] Z. Rykiel, J. Kinal (red.), Wirtualność jako realność, Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego, Rzeszów.
Stańdo J. (2017), Organizacja przestrzeni sprzyjającej edukacji informatycznej – wyzwania, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa.
Stepulak M.Z. (2016), Cyberprzestrzeń a zagrożenia wychowawczej roli systemu rodzinnego, „Studia i Prace Pedagogiczne”, nr 2016(3).
Śliwa S. (2015), Profilaktyka pedagogiczna, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Zarządzania i Administracji, Opole.
Śliwerski B. (2016), Czy sieć zastąpi szkołę i rodziców w edukacji i wychowaniu? Nowe wyzwania dla rodziców i systemu edukacji, [w:] M. Tanaś (red.), Nastolatki wobec internetu, Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa, Warszawa.
Tanaś M. (2010), Pedagogika wobec wyzwań technologicznych współczesności, [w:] J. Morbitzer (red.), Człowiek – media – edukacja, Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej, Kraków.
Tkacz T. (2008), Formalne i prywatne funkcje przestrzeni edukacyjnej, „Nierówności Społeczne a Wzrost Gospodarczy”, nr 12.
Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 sierpnia 2016 r., poz. 1489).
Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 lutego 2017 r., poz. 570).
Ustawa z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, Dz.U. 2005, nr 64, poz. 565.
Ustawa z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej, Dz.U. 2014, poz. 333 z późn. zm.
Ustawa z dnia 29 sierpnia 2002 r. o stanie wojennym oraz o kompetencjach Naczelnego Dowódcy Sił Zbrojnych i zasadach jego podległości konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej, Dz.U. 2002, nr 156, poz. 1301.
Ziarko J. (2011), Zarządzanie wiedzą o zagrożeniach i bezpieczeństwie uczniów w rozwijaniu szkolnych systemów bezpieczeństwa, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków
Downloads
Published
Issue
Section
License
Copyright (c) 2020 Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.
