„Pedagogika wirtualna” (założenia koncepcji autorskiej)
DOI:
https://doi.org/10.25312/2391-5129.31/2020_05jsSłowa kluczowe:
e-learning, zdalne kształcenie, zdalne nauczanie, przestrzeń wirtualnaAbstrakt
Niniejsza publikacja jest próbą analizy współczesnych dylematów i wyzwań pedagogicznych (dydaktyki, kształcenia i wychowania) w szkole wyższej w warunkach zdalnego kształcenia, zdalnej dydaktyki oraz wirtualnej praktyki pedagogicznej. Nie ulega wątpliwości, że współczesna pedagogika w wymiarze wirtualnym (cyberprzestrzennym) zmienia charakter pedagogicznej dydaktyki i kształcenia, obejmujący szeroki obszar technologii teleinformatycznej i prób poszukiwania innowacyjnych metod w tym zakresie. Wymaga to ewaluacji dotychczasowych przekazywanych treści metodologicznych oraz wdrażania różnych nowych i odrębnych metod kształcenia i dydaktyki akademickiej. Tradycyjna pedagogika nie jest już w stanie definiować, opisywać i analizować edukacyjnych (pedagogicznych) potrzeb studentów oraz wyników osiąganych przez nich w ramach wirtualnej przestrzeni edukacyjnej. Niewątpliwie następuje epoka kształtowania się i definiowania nowej formy pedagogiki ogólnej, tj. pedagogiki wirtualnej, którą to koncepcję przedstawia się w niniejszej publikacji.
Bibliografia
Adamczyk A. (2008), Model pedagogiki Jezusa w przekazie biblijnym. Współczesne polskie dyskursy, WAM, Kraków.
Banasiak M., Parafinowicz R. (2015), Teoria i praktyka działań hybrydowych, „Zeszyty Naukowe AON”, nr 2(99).
Chałupka M. (2020), Czy wirus pokonał blokady e-kształcenia?, „Forum Akademickie”, nr 6.
Gibson W. (1984), Neuromancer, Ace Books, New York.
Kieraciński P. (2021), Rozmowa z dr. hab. Przemysławem Czarnkiem, prof. KUL, ministrem edukacji i nauki. Nie chcemy odkładać ewaluacji, „Forum Akademickie”, nr 1.
Kopciał P. (2013), Analiza metod e-learningowych stosowanych w kształceniu osób dorosłych, „Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Informatyki”, nr 9.
Korzan D. (2003), Ewolucja kształcenia zdalnego, [w:] Z.P. Kruszewski, J. Półturzycki, E.A. Wesołowska (red.), Kształcenie ustawiczne – idee i doświadczenia, Novum, Płock.
Kubiak M.J. (2000), Szkoła, Internet, Intranet. Wirtualna edukacja, Mikom, Warszawa.
Kuzior A., Janczyk J. (2016), Cyberprzestrzeń – poszerzona przestrzeń społeczna – wybrane obszary ewaluacji, „Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Organizacja i Zarządzanie”, z. 87.
McLuhan M. (2004), Zrozumieć media: przedłużenia człowieka, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa.
Mechlińska-Pauli M. (2008), Model kształcenia na odległość na przykładzie doświadczeń wybranych polskich i zagranicznych uczelni wyższych, „Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość”, t. 5.
Okoń W. (2001), Model, [w:] tegoż (red.), Nowy słownik pedagogiczny, Żak, Warszawa.
Ostrowicki M. (2009), Dydaktyka w środowisku elektronicznym 3D, „E-mentor”, nr 1(28).
Pilch T. (1998), Zasady badań pedagogicznych, Żak, Warszawa.
Ratajczak Z. (1980), Człowiek w sytuacji innowacyjnej, PWN, Warszawa.
Rawicz J., Bydlińska-Czernuszczyk Z., Maziarska E., Ostrowska W., Jewdokimow E., Gorlewski W., Kossakowski M. (oprac.) (2007), Encyklopedia, Wydawnictwo Naukowe PWN, Kraków.
Rekomendacje MNiSW dotyczące kształcenia zdalnego (2020), Ministerstwo Edukacji i Nauki, https://www.gov.pl/web/edukacja-i-nauka/rekomendacje-mnisw-dotyczace-ksztalcenia-zdalnego [dostęp: 7.06.2020].
Sitarski P. (2002), Rozmowy z cyfrowym cieniem. Model komunikacyjny rzeczywistości wirtualnej, Rapid, Kraków.
Skrzydlewski W. (1990), Technologia kształcenia. Przetwarzanie informacji. Komunikowanie, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
Skubisz J. (2020a), Dylematy i wyzwania współczesnej wiedzy profilaktycznej, „Zarządzanie Innowacyjne w Gospodarce i Biznesie”, nr 1(30).
Skubisz J. (2020b), Profilaktyka pedagogiczna w wirtualnej rzeczywistości – implikacje pedagogiczne, „Zarządzanie Innowacyjne w Gospodarce i Biznesie”, nr 1(30).
Skubisz J. (2020c), Wirtualny wymiar dydaktyki w szkole wyższej, „Innovatsiyi u vykhovanni”, b. 12, Rivnyy (Ukraina).
Skubisz J. (2020d), Bezpieczeństwo w szkole przyszłości – wizja zmian współczesnej rzeczywistości edukacyjnej w Polsce, „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis, Studia de Securitate”, nr 10(1).
Skubisz J. (2020e), O wirtualnym wymiarze dydaktyki i kształcenia w szkole wyższej. Spojrzenie z dystansu praktyki akademickiej, „Studia Społeczne”, nr 4.
Słownik języka polskiego (b.r.), https://sjp.pl/wirtualny [dostęp: 6.06.2020].
Stańdo J. (2017), Organizacja przestrzeni sprzyjającej edukacji informatycznej – wyzwania, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa.
Strykowski W. (2002), Media i edukacja medialna w tworzeniu współczesnego społeczeństwa, [w:] W. Strykowski, W. Skrzydlewski (red.), Media i edukacja w dobie integracji, eMPi2, Poznań.
Szmidt K.J. (red.) (2009), Metody pedagogicznych badań nad twórczością: teoria i empiria, Wydawnictwo Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Łódź.
Szymańda J.M. (2011), Wirtualny system programowania zdarzeń w laboratoriach dydaktycznych, „Logistyka”, nr 6.
Świergiel E. (2013), Edukacja przez całe życie na uczelniach wyższych – dobre praktyki. Raport, Zachodniopomorska Szkoła Biznesu, Szczecin.
Walter N. (2012), Obszary edukacyjnych zastosowań internetu, „Studia Edukacyjne”, nr 23.
Wiśniewska A.M. (2017), Formy i metody nauczania w szkole wyższej, „Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula”, nr 1(51).
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2021
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
