Dynamika rozwoju polskiej elektroenergetyki w świetle unijnych norm dotyczących bezpieczeństwa energetycznego
DOI:
https://doi.org/10.25312/Słowa kluczowe:
zarządzanie energią, innowacyjna gospodarka, pierwotny rynek energii, prawo europejskieAbstrakt
Celem artykułu jest zbadanie zmian zachodzących w Polsce w kwestii legislacji energetycznej w 2014 roku w świetle globalnych wyzwań klimatycznych i w warunkach nowej Europy polityka spójności 2014–2020. Trzeci pakiet legislacyjny dotyczący wewnętrznego unijnego rynku gazu i energii elektrycznej wdrożono w 2011 roku i transponowano do prawa krajowego przez państwa członkowskie. Energia jest głównym problemem gospodarki europejskiej. Jednak paliwa kopalne są zasobem ograniczonym i główną przyczyną globalnego ocieplenia. W rezultacie powinna powstać zintegrowana polityka energetyczna i środowiskowa stworzone i oparte na jasnych celach oraz harmonogramach zmian w gospodarkę niskoemisyjną i oszczędzania energii. UE też jest zainteresowana wzmocnieniem swoich sieci energetycznych – linii elektroenergetycznych oraz rurociągów doprowadzających energię elektryczną, gaz i ropę do domów i przedsiębiorstw – i wyposażeniem ich do obsługi źródeł odnawialnych, takich jak energia słoneczna, wiatr. W strategii energetycznej UE wzywa się w 2014 r. do kontynuowania wysiłków na rzecz zwiększenia efektywności energetycznej – np. poprzez renowację budynków mieszkalnych i komercyjnych.
Bibliografia
Bank Danych Regionalnych Głównego Urzędu Statystycznego, www.stat.gov.pl, dostęp: 23.02.2014.
Communication from the Commission to the European Parliament, the Council, the European and Social Committee and the Committee of the Regions: 20–20 by 2020. Europe’sClimate Change Opportunity, wraz z zestawem dokumentów, CEC, 2008.
Dyrektywa 2001/77/WE Parlamentu Europejskiego z dnia 27 września 2001 r. w sprawie wspierania produkcji na rynku wewnętrznym energii elektrycznej wytwarzanej ze źródeł odnawialnych.
Ekstowicz B. (2010), Uwarunkowania dyplomatyczne i prawne UE w stymulowaniu rozwoju sektora energetycznego w subregionie europejskim. Konsekwencje polityki zagranicznej dla systemu elektroenergetycznego w Polsce, „Elektroenergetyka. Współczesność i rozwój”, nr 4(6), s. 156–171.
Jankowski B. (2010), Ocena skutków zaostrzenia unijnej polityki klimatycznej dla Polski, ze szczególnym uwzględnieniem sektora elektroenergetycznego do roku 2050, „Elektroenergetyka. Współczesność i rozwój”, nr 4(6).
Komunikat Komisji. Europa 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu, COM (2010) 2020, wersja ostateczna, Bruksela 2010.
Kukliński A. (2007), The future of European Regions, [w:] P. Jakubowska, A. Kukliński, P. Zuber (red.), The Future of European Regions, Ministry of Regional Development, Warszawa.
Szyjko C.T. (2010a), Wyzwania lokalizmu europejskiego w perspektywie globalizacji, „Realia. Dwumiesięcznik społeczno-polityczny”, nr 6(21)/10.
Szyjko C.T. (2010b), Zmiana priorytetów energetycznych w regionach, „Europejski Doradca Samorządowy”, nr 3(18).
Szyjko C.T. (2011a), Odnawialne Źródła Energii w ujęciu prawa europejskiego, „Ekonomiczno-Informatyczny Kwartalnik Teoretyczny”, nr 25–26/2010.
Szyjko C.T. (2011b), Prawo gazowe: mit czy rzeczywistość?, „Wiadomości Naftowe i Gazownicze”, nr 4(156).
Szyjko C.T. (2011c), Europejska strategia rozwoju energetycznego, cz. 1, „Energia dla Przemysłu”, nr 1.
Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz.U. 2006, nr 89, poz. 625 ze zm.).
Zalecenie Rady z dnia 13 lipca 2010 r. w sprawie ogólnych wytycznych polityk gospodarczych państw członkowskich i Unii (2010/410/UE).
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2014 Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
