Interkulturowe kompetencje doradcy zawodowego i personalnego

Autor

DOI:

https://doi.org/10.25312/2391-5129.32/2021_08lbo

Słowa kluczowe:

kariera zawodowa, komunikacja interkulturowa, kompetencje interkulturowe, doradca zawodowy, doradca personalny, konsultant, zagraniczne oferty pracy, interkulturowość, wielokulturowość, międzynarodowe korporacje

Abstrakt

Artykuł podejmuje temat komunikacji interkulturowej, która w coraz większym stopniu wpływa na kształt i wymagania rynku pracy. Wzrost mobilności zawodowej, realizowany paradygmat rozwoju zawodowego i otwarcie granic stanowią realne wyzwanie dla potencjalnego pracownika. Coraz bardziej zróżnicowane realia socjokulturowe, ich wpływ na rynek pracy oraz stale rosnąca liczba osób funkcjonujących zawodowo w środowisku międzynarodowym wymuszają także pewne zmiany w funkcjonowaniu poradnictwa zawodowego. Doradcy zawodowi, trenerzy personalni i coachowie muszą stale śledzić proces zachodzących zmian, ponieważ od ich wiedzy zależy jakość świadczonych usług. Konieczne staje się wyposażanie ich w specjalistyczną wiedzę i kompetencje niezbędne w zróżnicowanym kulturowo społeczeństwie.

Pobrania

Statystyki pobrań niedostępne.

Biogram autora

  • Lidia Burakowska-Ogińska - Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi

     Dr Lidia Burakowska-Ogińska – kierunek pedagogika, Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Narodowe Forum Doradztwa Kariery.

Bibliografia

Bańka A. (2006), Poradnictwo transnacjonalne. Cele i metody międzykulturowego doradztwa karier, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Warszawa.

Bańka A., Trzeciak W. (2017), Rozwój myśli i profesjonalizacji poradnictwa zawodowego, Wydawnictwo Stowarzyszenia Psychologia i Architektura, Poznań–Katowice–Warszawa.

Boski P. (2010), Kulturowe ramy zachowań społecznych. Podręcznik psychologii międzykulturowej, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Burakowska-Ogińska L. (2011), Był sobie kraj… Polska w publicystyce i eseistyce niemieckiej, Wyższa Szkoła Studiów Międzynarodowych, Łódź.

Burakowska-Ogińska L. (2018), EURES jako wsparcie mobilności pracowników na europejskim rynku pracy, Studia Podyplomowe Doradztwa Zawodowego i Personalnego, Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi, Łódź.

Burakowska-Ogińska L. (2020), EURES jako forma wsparcia w zarządzaniu karierą, „Zarządzanie Innowacyjne w Gospodarce i Biznesie”, nr 2(29).

Chmielecka E. (red.) (2009), Od europejskich do krajowych ram kwalifikacji, MEN, Fundacja „Fundusz Współpracy”, Warszawa.

Dyrektywa 2004/38/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich, Dz.Urz. UE L 158 z 30.04.2004.

Ertelt B. (1995), Die Europäische Dimension in der Berufsberaterausbildung, [w:] W. Brzozowska, W. Rachalska (red.), Doradca zawodowy w warunkach przemian gospodarczych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Częstochowa.

Ertelt B. (2003), Nowe trendy w poradnictwie zawodowym, „Rynek Pracy”, nr 5.

ESS - Europejski System Statystyczny oraz Eurostat, Główny Urząd Statystyczny, https://stat.gov.pl/statystyka-miedzynarodowa/instytucjeorganizacje-miedzynarodowe/ess-europejski-system-statystyczny-oraz-eurostat/

Hejmej A., Interkulturowość – literatura – komparatystyka, Centrum Humanistyki Cyfrowej, http://rcin.org.pl/ibl/Content/50725/PDF/WA248_66418_P-I-2524_hejmej-interkult.pdf

Iwaniuk I. (2014), Kompetencja wielokulturowa – różnorodność podejść do definicji tego pojęcia we współczesnej myśli pedagogicznej, „Języki Obce w Szkole”, nr 4.

Kałach M. (2019), Dwa razy więcej obcokrajowców w szkołach w Łodzi. Są też w Piotrkowie i Skierniewicach, „Dziennik Łódzki”, 13.12.2019.

Knapp K. (1992), Interpersonale und interkulturelle Kommunikation, [w:] N. Bergemann, A.L.J. Sourisseaux (red.), Interkulturelles Management, Heidelberg.

Królikowska J., Madej-Popowska D. (2007), Doskonalenie doradców zawodowych z uwzględnieniem aspektu wielokulturowości, Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej, Warszawa.

Lelińska K. (1999), Założenia i kierunki rozwoju poradnictwa zawodowego w warunkach reformy edukacji, „Problemy Poradnictwa Psychologiczno-Pedagogicznego”, nr 2(11).

Lelińska K. (2006), Zawodoznawstwo w planowaniu kariery, Ochotnicze Hufce Pracy, Warszawa.

Neuner G. (2014), Edukacja międzykulturowa i jej wymiary, [w:] F. Brotto, J. Huber, K. Karwacka-Vögele, G. Neuner, R. Ruffino, R. Teutsch, Kompetencje międzykulturowe dla wszystkich, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa.

Noworol Cz. (2006), Profil zawodowy eurodoradcy, [w:] S.M. Kwiatkowski, Z. Sirojć (red.), Edukacja dla rynku pracy. Problemy poradnictwa zawodowego, Ochotnicze Hufce Pracy, Warszawa.

Paszkowska-Rogacz A. (2006), Doradztwo zawodowe a wyzwania międzykulturowe, Krajowy Ośrodek Wspierania Edukacji Zawodowej i Ustawicznej, Warszawa.

Peisert M. (2014), Interkulturowa kompetencja komunikacyjna w nauczaniu języków obcych, [w:] A. Dąbrowska, U. Dobesz (red.), Oficyna Wydawnicza Atut – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe, Wrocław.

Pocztowski A. (2002), Międzynarodowe zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.

Porzak R. (red.) (2018), Doradztwo w planowaniu kariery, Innovatio Press Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji, Lublin.

Praca w ujęciu międzykulturowym (2018), Projekt Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi, Archiwum projektów, Łódź.

Przytuła S. (2011), Problemy wielokulturowości w korporacjach międzynarodowych, „Problemy Zarządzania”, vol. 9, nr 4(34).

Rapacka S. (2009), Kształcenie kompetencji interkulturowych uczestników procesu dydaktycznego poprzez rozwój komunikacji językowej, http://www.kms.polsl.pl/prv/spnjo/referaty/rapacka.pdf

Rosa G. (2018), Komunikacja kulturowa w biznesie. Różnice kulturowe i komunikacja międzykulturowa w różnych regionach świata jako podstawa sukcesu w biznesie międzynarodowym, Wydawnictwo edu-Libri, Kraków.

Rozporządzenie (UE) nr 492/2011 w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Unii, Dz.Urz. UE L 141/1 z 27.5.2011.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 kwietnia 2010 r. w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz jej stosowania, Dz.U. 2010, nr 82, poz. 537.

Róg T. (2017), Teoria w pigułce, Ośrodek Rozwoju Edukacji, Warszawa, http://www.bc.ore.edu.pl/Content/996/JO_10_1.pdf

Schaeffter O. (2018), Interkulturelle Kompetenz in der Außenwirtschaft, https://www.researchgate.net/publication/322724591_Interkulturelle_Kompetenz_in_der_Aussenwirtschaft

Schmidt-Behlau B. (2005), Europejska Sieć Międzykulturowej Edukacji Dorosłych, „Edukacja Ustawiczna Dorosłych”, t. 1.

Strategie rozwojowe w głównym nurcie kształcenia interkulturowego (2005), Raport Europejskiej Sieci Kształcenia Interkulturowego w Edukacji Dorosłych.

Sultana R. (2005), Strategie usług poradnictwa zawodowego w społeczeństwie wiedzy – europejskie trendy, wyzwania i działania, Raport CEDEFOP, Biuro Oficjalnych Publikacji Unii Europejskiej, Luksemburg.

Sułkowski Ł. (2002), Czy kultury organizacyjne zmierzają do unifikacji?, „Zarządzanie Zasobami Ludzkimi”, nr 3–4.

Tadeusiewicz G. (1997), Edukacja w Europie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa–Łódź.

Tadeusiewicz G. (2006), Współczesne paradygmaty andragogiki pracy, [w:] Z. Wiatrowski (red.), Pedagogika pracy i andragogika w konstelacji europejskiej i globalnej, WSHE, Włocławek.

Pobrania

Opublikowane

2022-02-09

Numer

Dział

Artykuły

Jak cytować

Interkulturowe kompetencje doradcy zawodowego i personalnego. (2022). Zarządzanie Innowacyjne W Gospodarce I Biznesie , 1/32, 103-119. https://doi.org/10.25312/2391-5129.32/2021_08lbo

Podobne artykuły

1-10 z 53

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.