„Środki aktywne” – skuteczne działania rosyjskich służb specjalnych
DOI:
https://doi.org/10.25312/2391-5145.13/2018_59-73Słowa kluczowe:
środki aktywne, agent wpływu, służby specjalneAbstrakt
Rosyjskie służby specjalne używają wielu metod, by osiągnąć stawiane przed nimi cele. Rozwój mediów, Internetu oraz szybkość rozpowszechniania się informacji spowodowały, że jednym z najważniejszych sposobów działania dla rosyjskich tajnych służb poza granicami kraju stały się środki aktywne oraz agenci wpływu. Artykuł pokazuje, jak rosyjskie służby specjalne są w stanie wpływać na sposób myślenia i podejmowanie decyzji politycznych.
Pobrania
Bibliografia
Balcerowicz B., Bezpieczeństwo polityczne Rzeczypospolitej Polskiej, Akademia Obrony Narodowej, Warszawa 2004.
Baraniuk K., „Środki aktywne” w wykorzystaniu radzieckich służb wywiadowczych. Refleksje w kontekście kryzysu na Ukrainie, [w:] M. Górka (red.), Wywiad i kontrwywiad w polityce międzynarodowej na przełomie XX i XXI wieku, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2016.
Born H., Unia Międzyparlamentarna i Genewskie Centrum Demokratycznej Kontroli nad Siłami Zbrojnymi. Parlamentarny nadzór nad sektorem bezpieczeństwa. Zasady, mechanizmy i praktyki, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2004.
Brzeski R., Agentura wpływu, https://socjocybernetyka.wordpress.com/2010/01/25/dr-rafal-brzeski-specjalnie-dla-serwisu-naukowego-socjocybernetyka-pl/ [dostęp: 22.07.2018].
Christopher A., Gordijewski O. (red.), More Instructions from the Centre: Top Secret Files on KGB Global Operations, 1975–1985, Frank Cass, Londyn 1992.
Crowdy T., Historia szpiegostwa i agentury, Wydawnictwo Bellona, Warszawa 2010.
Darczewska J., Żochowski P., Środki aktywne. Rosyjski towar eksportowy, „Punkt Widzenia” 2007, nr 64.
Faligot R., Kauffer R., Służby specjalne: historia wywiadu i kontrwywiadu na świecie, Warszawa 1998.
Fisher Ben B. (red.), Okhrana: The Paris Operations of the Russian Imperial Police, Central Intelligence Agency, Langley 1997.
Górka M., Dyplomacja i wywiad. Przyczynek do refleksji nad polityką bezpieczeństwa, [w:] G. Marek (red.), Wywiad i kontrwywiad w polityce międzynarodowej na przełomie XX i XXI wieku, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2016.
Grzegorowski Z., Instytucja „służby specjalne” a rzeczywistość funkcjonowania państwa polskiego. Wybrane zagadnienia, „Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość” 2011, t. 8.
Harasimowicz A., Polska polityka bezpieczeństwa w XX i XXI wieku – niektóre dylematy (głos w dyskusji), [w:] R. Czulda, R. Łoś, J. Reginia-Zachorski (red. nauk.), NATO wobec wyzwań współczesnego świata, Instytut Badań nad Stosunkami Międzynarodowymi w Warszawie, Katedra Teorii Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa – Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego, Warszawa–Łódź 2013.
Kautilya, Arthaśāstra, Government Press, Bangalore 1915.
Kitler W., Bezpieczeństwo narodowe RP: podstawowe kategorie, uwarunkowania, system, Akademia Obrony Narodowej, Warszawa 2011.
Larecki J., Wielki leksykon służb specjalnych świata, „Książka i Wiedza”, Warszawa 2007.
Liderman K., Bezpieczeństwo informacyjne, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2012.
Mordaszewski K., Proces kształtowania służb specjalnych w systemie bezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego” 2009, nr 1.
Nowak E., Nowak M., Zarys teorii bezpieczeństwa narodowego, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2011.
Ockrent Ch., Marenches A. de, Sekrety szpiegów i książąt. Relacje szefa francuskich służb specjalnych, Wydawnictwo Editions Spotkania, Warszawa 1992.
Olszewski R., Bezpieczeństwo współczesnego świata, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń 2005.
O służbach.pl, Realny wpływ Rosjan na Twittera, https://osluzbach.pl/porazajace-dane-ws-rosyjskiej-ingerencji-w-wybory-w-usa-realny-wplyw-rosjan-na-twittera/ [dostęp: 25.07.2018].
Polmar N., Allen T.B., Księga szpiegów: encyklopedia, Magnum, Warszawa 2000.
Rydlewski G., Kształt systemu instytucjonalnego bezpieczeństwa wewnętrznego w Polsce, [w:] S. Sulowski, M. Brzeziński (red.), Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Wybrane zagadnienia, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2009.
Saxe M. comte de, Mes Rêveries, Pérau, Amsterdam–Lipsk 1696–1750.
Singh N.K., Encyclopaedia of Hinduism, vol. 49, Centre for International Religious Studies 1997.
Smolski W., Cyberterroryzm jako współczesne zagrożenie bezpieczeństwa państwa,[w:] P. Fiktus P., Malewski H., Marszał M. (red.), „Rodzinna Europa” Europejska myśl polityczno-prawna u progu XXI wieku, E-Wydawnictwo. Prawnicza i Ekonomiczna Biblioteka Cyfrowa. Wydział Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2015.
Stefanowicz J., Bezpieczeństwo współczesnych państw, „Pax”, Warszawa 1984.
Sulowski S., Brzeziński M. (red.), Bezpieczeństwo wewnętrzne państwa. Wybrane zagadnienia, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2009.
Swoboda P., Co w tych służbach jest specjalne? Problemy związane ze stosowaniem pojęcia „służby specjalne” w Polsce po 1989 r., „e–Studia nad bezpieczeństwem i terroryzmem” 2014, nr 1.
Szmulik B., Zagadnienia ogólne, [w:] M. Paździor, B. Szmulik (red.), Instytucje bezpieczeństwa narodowego, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2012.
Targalski J., Polityczna agentura wpływu, Strona Józefa Darskiego – Jerzego Targalskiego, https://jozefdarski.pl/4604-polityczna-agentura-wplywu [dostęp: 22.07.2018].
Zalewski S., Służby specjalne – programowanie, nadzór, koordynacja, Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, Warszawa 2003.
Zalewski S., Strategia jako instrument bezpieczeństwa politycznego państwa, „Doctrina. Studia społeczno-polityczne” 2009, nr 6.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2018 Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
