Optymizm i jego znaczenie w życiu człowieka
DOI:
https://doi.org/10.25312/CH.819Słowa kluczowe:
optymizm, styl wyjaśniania, psychologia pozytywna, rezyliencjaAbstrakt
Artykuł porusza problematykę optymizmu w kontekście jego rozumienia jako cechy dyspozycyjnej, stylu wyjaśniania oraz postawy możliwej do wykształcenia poprzez odpowiednie techniki psychologiczne. Szczególną uwagę poświęcono technice TPSKA, inspirowanej założeniami terapii poznawczo-behawioralnej, umożliwiającej identyfikację i zmianę destrukcyjnych przekonań oraz myśli automatycznych. Omówiono także rolę psychoedukacji w propagowaniu elastycznego optymizmu i potrzebę jej włączenia do programów edukacyjnych. Zwrócono uwagę na potencjalne zagrożenia związane z nadmiernym lub nierealistycznym optymizmem, jak również na znaczenie krytycznego myślenia i świadomości poznawczej. Całość rozważań została osadzona w kontekście psychologicznym, edukacyjnym oraz społecznym, z akcentem na praktyczne zastosowanie wiedzy o optymizmie w pracy z klientem.
Pobrania
Bibliografia
Andersson M.A., Dispositional optimism and the emergence of social network diversity, „The Sociological Quarterly” 2012, vol. 53(1), s. 92–115.
Baran P., Temperament i optymizm a skłonność do ryzyka u pilotów i kierowców zawodowych, „Studia Psychologica” 2011, nr 11(2), s. 19–34.
Beck A., Clark D., Zaburzenia lękowe. Podręcznik z ćwiczeniami opartymi na terapii poznawczo-behawioralnej, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2018.
Carver C., Optimism, 2020, https://cancercontrol.cancer.gov/sites/default/files/2020-06/dispositional_optimism.pdf [dostęp: 23.10.2025].
Carver C.S., Scheier M.F., Control Processes and Self-Organization as Complementary Principles Underlying Behavior, „Personality and Social Psychology Review” 2002, vol. 6(4), s. 304–315.
Carver C.S., Scheier M.F., Dispositional optimism, „Trends in Cognitive Sciences” 2014, vol. 18(6), s. 293–299.
Czabała J., Czynniki leczące w psychoterapii, PWN, Warszawa 2006.
Gibson B., Sanbonmatsu D.M., Optimism, pessimism, and gambling: the downside of optimism., „Personality & Social Psychology Bulletin” 2004, vol. 30(2), s. 149–160.
Hofmann S.G., Asnaani A., Vonk I.J., Sawyer A.T., Fang A., The Efficacy of Cognitive Behavioral Therapy: A Review of Meta-analyses, „ Cognitive Therapy and Research” 2012, vol. 36(5), s. 427–440.
Hong E., Kim H., Kim J., Defense Mechanism and Optimism in Korean College Students, „Open Journal of Social Sciences” 2014, vol. 2(11), s. 84–89.
Lopez S.J., The Future of Positive Psychology: Pursuing Three Big Goals, [w:] S.J. Lopez, C.R. Snyder (red.), The Oxford Handbook of Positive Psychology, Oxford Academic, Oxford 2012, s. 689–694.
Mischel W., Shoda Y., A cognitive-affective system theory of personality: Reconceptualizing situations, dispositions, dynamics, and invariance in personality structure, „Psychological Review” 1995, vol. 102(2), s. 246–268.
Rathus S., Psychologia współczesna, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004.
Seligman M., Optymizmu można się nauczyć, Media Rodzina, Poznań 2010.
Stach R., Optymizm. Badania nad optymizmem jako mechanizmem adaptacyjnym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
Weiner B., Attribution Theory, „International Encyclopedia of Education” 2010, vol. 6, s. 558–563.
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Na tych samych warunkach 4.0 Miedzynarodowe.
